പ്രണയ ബാക്കി
കാര്മേഘ കണ്മണി
കണ്മദ പോന്മണി
ഇരവിനെ കാണ്കെയന്നു-
ണര്ന്നൊരു തരളയായ്....
മോഹങ്ങളെല്ലാം ചൊല്ലിയ
രാവുകള് അനുഭുതി
പകര്ന്നൊരങ്കുലീ
പുഷ്പ്പങ്ങളും ...
നാളെയെന് ജീവനില്
നിറയുമെന്നാശിച്ച
മഴവില്ലു പോലെ നീ
മായാതെ നിന്നു...
കാഴ്ചയും മാഞ്ഞു
കാലൊച്ചയകന്നു
ഇന്നലെകളെന്നില്
നെരിപ്പോടെയെരിച്ചു..
മഴമേഘച്ചുരുളുകള്
ഇളം തെന്നല് പകുത്തു
പോയ്,വര്ണ്ണ വസന്തത്തിന്
ബലിക്കല്ല് ബാക്കിയായ്..
മടക്ക യാത്രയില് ഒരോര്-
മ്മയെന്നിലും ചിരകാല
സ്വപ്നത്തിന് തുള്ളിയായ്
മറവിയൊന്നവനിലും..
കടം പെയ്ത സ്വപ്നത്തി-
ലവനിട്ട വിത്തുകള്
നാണ്യമായിരു തുള്ളി
കണ്ണീരിലൊടുങ്ങിപ്പോയ്...
Not connected : |