ആകാശത്തട്ടിലെ അക്ഷരക്കൊത്തുകൾ
ഇനി മരണം വരെ,
നിന്റെ ഓർമകളിൽ മയങ്ങാനൊരു
മഞ്ചലു വേണം.
മരിച്ചാലുറക്കമിളച്ചിരുന്നൊരു കവിത
ഞാൻ,
നിനക്കെഴുതി തരാം....
നിലാവിലാത്ത രാത്രികളിൽ,
ജാലകം തുറന്നീടുക.
മരിപ്പിലും മനോഭ്രാന്തു തേഞ്ഞു തീരാത്തവന്,
മതിയാകുവോളം കവിതയെഴുതുവാ-
നീശ്വരൻ തീർത്തോരീ-
യക്ഷരക്കൊത്തുകളത്രേ,
ആകാശത്തട്ടിലെ നക്ഷത്രങ്ങൾ...
തണുപ്പുണ്ടെങ്കിലുമിവിടെ,
നീ തന്നൊരാദ്യചുംബനത്തിനു-
മിനീർക്കിനിപ്പുമാമഗ്നിയും തന്നെ-
ഒരായിരംക്കോടിയാണ്ടുകൾക്കി-
നിക്കെന്റെ കമ്പളം.
തനിച്ചാണെങ്കിലുമിവിടെ,
നീ നേദിച്ചോരോരോ ഓർമ്മകളും,
നാം നെയ്തു പറത്തിയ പല-
ക്കിനാക്കളുമുണ്ടെനിക്ക് ചുറ്റും.
തുണയ്ക്കെന്റെ- കാവ്യമായ്..
തുടിക്കുന്ന ജീവചേതനകളായ്..
Not connected : |
