നീയെന്റെയാണ്...
ഏതേതോ കാതില് പിറന്നൊരീ
നിഷ്കളങ്ക വാക്ക്;പാവം
ഒരൊറ്റമുണ്ടിന് തുമ്പിലവ
പിടഞ്ഞു തീര്ന്നിരിക്കാം;
വീണ്ടുമോരോ കാതിലവ
പുനര്ജ്ജനി നേടിയിരിക്കാം...
നമ്മില് ജനിച്ചൊരാ
അക്ഷരക്കൂട്ടത്തിന്നാദ്യത്തെ
മണിമുത്ത് ചാപിള്ളയായ്;
നാമുറക്കെക്കരഞ്ഞു പോയ്..
ഒരു ജനിയേകിയ മൃതിയില്-
നിന്നുരുകിപ്പടര്ന്ന്
എന്നെത്തേടി വന്നു നീ
തെക്കന് കാറ്റിന്നലകളായ-
ലറിക്കരഞ്ഞൊരു ദിനങ്ങളേ ...
വിരസമാ താരാട്ട് കേട്ടിന്ന് ഉള്ള്
പൊട്ടിത്തകര്ന്നൊരു
നീര്മണി സ്വാന്തനം തേടുന്നു
മണ്ണിന് മടിയിതില്..
ചിതറിത്തെറിച്ചൊരു
ചെഞ്ചോരത്തുള്ളിയെ നുള്ളി-
പ്പെറുക്കി നീ ചെപ്പിലടച്ചുവോ ?
മഞ്ചാടിയെന്ന പോല് ..!
Not connected : |