ഉലകം സ്വർഗമാവില്ലേ...?
ഒരിക്കൽ താൻ മരിക്കുമെ-ന്നൊരിക്കൽ താൻ ഗ്രഹിക്കുകിൽ,
ഒരിക്കലും കലഹങ്ങൾ-ക്കൊരുങ്ങിപ്പുറപ്പെടാ താൻ.
കലഹിക്കാൻ കലി കേറി-ഒരുവനിങ്ങോട്ടുവന്നാൽ,
അവനേയും സഹതാപ-മാർന്നു കാണാൻ തനിക്കാവും.
നനഞ്ഞു കുഴഞ്ഞു നാറി-നഗ്നനായി കേണുകൊണ്ടീ
ഉലകിൽ താൻ വന്ന സത്യം-മറന്നുപോയതെന്തെടോ?
അന്നൊരു കുഞ്ഞുറുന്പിനും-കഴിയുമായിരുന്നെടോ
വകവരുത്തുവ്വാൻ തന്നെ-ലേശമൊന്നു നിരുവിക്കിൽ!
ഉടുതുണിപോലുമില്ലാ-തിവിടെയെത്തിയ തന്നെ
ഉലകം വളർത്തിയപ്പോൾ-ദുരയോ വളർന്നതുള്ളിൽ?
കഴുത്തിന്മേൽ തല വന്നു-കരങ്ങൾക്കും കരുത്തായാൽ
ധരത്ത്രിയെ വിറപ്പിച്ചു-രസിപ്പാനോ പുറപ്പാട് ?
സഹജീവിയെപ്പിഴിഞ്ഞാ-ചുടുചോര കുടിച്ചെന്നും
ജയദാഹമടങ്ങാതെ-വിലസാനോ തന്റെ ഭാവം?
അഹങ്കാരം മൂത്തുലകിൽ-അറുകൊല ചെയ്തുകൂട്ടി
ജയിച്ചെന്നു വീന്പടിച്ച-കരുത്തരിന്നെവിടെടോ...?
ധരത്ത്രിയെ വിറപ്പിക്കാൻ-പുറപ്പെട്ട കരുത്തന്മാർ
മരണം കൈ പിടിച്ചപ്പോൾ-കേണെടോ ശിശുക്കളെപ്പോൽ!
പടയോട്ടം ജയിച്ചെന്നു-പെരുന്പറ കൊട്ടിയവർ
വിളക്കിൽ വീണ പാറ്റ പോൽ- മരണത്തോടു തോറ്റെടോ!
തോറ്റവനു പിന്പേ അന്നു-ജയിച്ചോനും ഒരുപിടി
പൊടിയായി പൊടിമണ്ണിൽ-അടിയുമതോർക്കെടോ താൻ!
ഒരുപിടി പൊടിമണ്ണിൽ-പൊടിഞ്ഞു ചേരേണ്ട തന്റെ
ദുരയിറ്റു മാറ്റിവെച്ചാൽ-ഉലകം സ്വർഗമാവില്ലേ...???
Not connected : |
