സോ............മാലിയ
ചുറ്റിലുമൊരാര്ത്ത നാദമായ്
അഗ്നിയെരിയുന്നു
ഭീതിയുടെ കരിനിഴല്-
പ്പാമ്പുകളിഴയുന്നു
രക്തച്ഛവിയില്ലാത്ത ചുണ്ടുകള്
വരണ്ടു വിണ്ടുകീറി
തീപ്പെട്ടിയില്ലാതെ,
ഉരകല്ലുമില്ലാതെ,
ആളുന്നൊരഗ്നിയായെന്റെ മണ്ണ്
ഇവിടെ,
എന്റെയടുപ്പു കത്തുന്നു
നിന്റെയടുപ്പു കത്തുന്നു
അവന്റെ, അവളുടെ,
അവരുടെയടുപ്പു കത്തുന്നു,
ആരുമഗ്നി പകരാതെ,സ്വയം!
എങ്കിലുമവിടെ വേവാനൊട്ടു
ധാന്യമില്ല, മാംസാദിക-
ളില്ലൊന്നുമില്ല
പുറത്ത്,കത്തുന്ന മണലില്
അഗ്നി വീശുന്ന കാറ്റില്
എരിഞ്ഞടങ്ങും മുന്പൊരാശയുണ്ടെനിക്ക്
മരിച്ചു വീഴണം,എനിക്കൊന്നു മരിക്കണം
മനുഷ്യ ജന്മങ്ങളെപ്പോലെനിക്കും
മരിച്ചു വീഴണം
എരിഞ്ഞടങ്ങാന് വയ്യ,
കത്തിയൊടുങ്ങാന് വയ്യ!
ഒടുവിലീ ചുടു മണലിലിങ്ങനെ
ചത്തു മലച്ചു കിടക്കയാണെന്റെ ദേഹം
ഉടലുപേക്ഷിച്ചെഴുന്നേറ്റു വന്നൊരീ
ആത്മാവിന്നാത്മഗതം
ഇനിയുമൊരു ജന്മമുണ്ടെങ്കില്
വീണ്ടും ജനിക്കണമെനിയ്ക്കീ
സോമാലിയന് മണ്ണിലൊരു
കറമ്പനായ്ത്തന്നെ!
വീണ്ടുമിങ്ങനെ നിവര്ന്നു നില്ക്കാ നാകാതെ
ഒരു ചോദ്യചിഹ്നം പോല്
വളഞ്ഞു നില്ക്കാന്,
നിങ്ങള്ക്കു മുന്നില്.....!!!
Not connected : |