ശരിയുടെ ലോകം
അടിച്ചമർത്തപ്പെട്ടവരുടെ അട്ടഹാസമാണ് താനെന്നു മൗനം അഹങ്കരിക്കുന്നു
കണ്ണുനീർ അത് സമ്മതിക്കുന്നു
പുറകോട്ടു പായുന്നവർ മുമ്പോട്ട് ഇഴയുന്നവര്ക്കായി
ചരമഗീതം രചിക്കുന്നു
കണ്ണിൽ നിന്ന് വിയർപ്പു
നെറ്റിയിൽ നിപതിക്കുന്നു
നാവു പല്ലുകളെ കടിക്കുകയും വിരട്ടിയകററുകയും ചെയ്യുന്നു
ഭ്രാന്തില്ലെന്ന് വിളിച്ചു കൂവി കൂവി മരിക്കുന്നവർ
പുഴുക്കളായി സ്വതന്ത്രരാകുന്നു
പായുന്ന പാവം വണ്ടിയിൽ ഒരു വഴിയോരശില
മനപൂർവ്വം പോയി ഇടിക്കയും
തെറ്റ് സ്വയം സമ്മതിക്കയും
ശിക്ഷിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു
നിലാവിൽ കത്തിയുടെ കൊടും തിളക്കത്തിൽ ഉറക്കം വരാത്ത കിടാവുകൾ
അറവുകാരനോട്ഉറക്ക് പാട്ടിനായി
കെഞ്ചുകയും കൊഞ്ചുകയും ചെയ്യുന്നു
തുറന്ന കണ്ണുള്ളവർക്ക് മാത്രമായി ഇരുട്ട്
കണ്ണടച്ചവർക്കായോ
വെളിച്ചത്തിന്റെ മഹാപ്രപഞ്ചം തുറക്കപ്പെടുന്നു
Not connected : |
