അധരങ്ങളി...
അധരങ്ങളിലധരങ്ങൾ കൊരുത്തപ്പോൾ
പെണ്ണേനിൻ കവിളിലെ സിന്ദൂരംതൂവിയ
നാൾതൊട്ടീ സന്ധ്യയും ചോന്നൂതുടുത്തു..
അനുരാഗവായ്പ്പിലാ നിറവാർന്നവാസന്തം
അറിയാതെപൂക്കൾ ചമച്ചു...
നിരമുല്ലമൊട്ടിട്ട് നിൽക്കും നിൻ
കാർകൂന്തൽ തൊട്ടുപോം പൂങ്കാറ്റിൽ
എന്തേ സുഗന്ധം നിറയാൻ?
മന്ദാരത്തോപ്പിൽ നീ ചാരത്തിരുന്നപ്പോൾ
മാലേയപ്പൂമേനി മധുപനോടുരഞ്ഞതോ
നീതന്നെയാനേരം കളഭച്ചാർത്തായതോ?
അന്തഃപുരത്തിലെ അകതളിർത്താംബൂലം
മാരനിന്നേകിയോ നീ?
പൊഴിവാക്ക് ചൊല്ലേണ്ട ,കാണാം ആ
ചൊടികളിൽ അയ്യയ്യേ ശ്യാമവർണം...
Not connected : |