ഐ മിസ്സ്‌ മൈ ഡിയർ  

നിന്റെ ചെറിയ അകലം പോലും
നമുകിടയിൽ വലിയ ദൂരം തീര്കുന്നു
ഈ ഇരുട്ട് ചുവകുന്ന മൌനന്ഘൽ
മറന്നതെകാലും വെധന സമാനികുന്നു
പ്രിയം നിരഞ്ഞ്ഹവനെ
ഹൃദയം തൊട്ട് ഹൃദയതിലെകുള്ള
അകലം ഒരു പുഞ്ചിരി കൊണ്ട്
പിന്നിറ്റവരായിഉന്നു നമ്മൾ
ഒരു കണ്ണുനീരിനും ഇടം കൊദുകാതെയ്
പകലിന്റെയ് നിറത്തിലും രാത്രിയുടെ ചെരുവിലും
ജീവിതത്തിന്റെ നീളാൻ വയികലെയ്
വിരല ചേർത്ത് പിടിച്ചു
സ്നേഹത്തിന്റെ മുല്ലപദ്ര്പ്പു കൊണ്ട്
അലങ്കരിച്ചവരയിരുന്നു
പൂകാത സ്വപ്നഗല്ക് പോലും
നറും നിലവിന്റെയ് തന്നുത വെട്ടം കൊണ്ട്
വസന്തം സമനിച്ചവർ
എന്നിട്ടും.............
കുസൃതി കാണിച്ച ഒരു പേരറിയാ കാട്ടിന്റെയ്
കുട്ടിതരന്ഘളിൽ നീ അകലം ജനിപ്പിച്ചു
തനിച്ചു നീന്ഘുമ്പോൾ
ഒരമകലെയ് കൂട്ടി കരയാൻ അല്ലാതെ
ഞാൻ എന്ത് ചെയന്നനന്നു
എല മരിച്ച മേടകളിൽ എനെറ്റെയ് കണ്ണുനീര കൊണ്ട്
മര്മാരന്ഘൽ ജനികുമെങ്കിൽ
കരയാൻ കണ്ണുകളും കളിയാക്കാൻ കവിളുകലൂം
കഥ ചൊല്ലാൻ മൊഹങ്ങ്ഹലുമയി
ഞാൻ കാത്തിരികൂം
ചെറിയ വെധനകല്കപുരം
വലിയ സന്തൊഷങ്ങ്ഹ്ലുദെയ്
മലര് തോപ്പുകളിൽ ഒരു വസന്തം വേരുംമെന്നു
നീ തന്നെയലെ ഒരിക്കൽ എന്നേ പഠിപ്പിച്ചത്

0

രചിച്ചത്:
തീയതി:29-09-2015 12:08:06 PM
Added by :ayesha
വീക്ഷണം:167
നിങ്ങളുടെ കവിത സമ്മര്‍പ്പിക്കാന്‍