വിരഹം
ഒരു ചുടു നിശ്വാസത്തിന്‍ തണലില്‍
മൌനം വിതുമ്പുന്നയഴികളില്‍
കനലെരിയും കനവും പേറി
നിശബ്ദം ……….
മൌനിയായ് നില്‍ക്കുന്നു നീ
ഈ പാതയോരങ്ങളില്‍ ..
ഞാന്‍ കണ്ടതെല്ലാം മനം മറന്നെങ്കിലും
മനസ്സില്‍ മായാതെ നില്ക്കുമീ
ഹൃദുസന്ധ്യ ചാലിച്ച നിന്‍ മുഖം ..
തുഷാരം പെയ്യും നിന്‍ മാനസവും
അലിഞ്ഞില്ലതെയായോരെന്‍ കനവും
ഇടറി വീണ സ്വരങ്ങളും …
ആ സ്നേഹ ദീപ്തിയില്‍ ….
ഞാന്‍ എന്നെ കത്തിയെരിച്ചതും ….
പിന്നെയെവിടെയോയെന്നെ ഞാന്‍
പുനര്‍ജനിപ്പിച്ചതും …
ഹൃദയത്തിലിത്തിരി വെളിച്ചം നിറച്ചതും ….
ഏതോ നിശാസ്വപ്നതിന്‍ ചിറകില്‍ ഒളിച്ചതും ..
ഇമവെട്ടാതെ നോക്കി നില്‍ക്കുന്നു ഞാനിപ്പഴും
വര്‍ത്തമാനത്തിന്റെ പുതിയ ചിത്രം പോല്‍
Not connected : |
