നിനക്കായ്മാത്രം
എരിഞ്ഞുതീരുന്ന പകൽ തന്റെ ചിതയില്നിന്ന്
ഒരുപിടി കനൽ വാരി എറിയുന്നു സന്ധ്യതൻ
നെറുകയിൽ
കത്തി തീരുന്ന പകലിന്റെ നൊമ്പരം അലിഞ്ഞു
ചേരുന്നു സന്ധ്യ തൻ മാറിടത്തിൽ.........
ചുവന്നു വിങ്ങി പടര്ന്നു കയറുന്ന നൊമ്പര
പൂക്കളെ ചുംബിച്ചു കേഴുന്നു വിരഹര്ദ്രയാം
സന്ധ്യ...
"ഒരു മാത്രഎന്നെ പുനരുന്നതിനു മുൻപ്
മറയുന്നത് എങ്ങു നീ പ്രിയ കാമുകാ..........
നിന്റെയീ സ്നേഹത്തിൻ കനൽ എരിഞ്ഞു
തീരുമ്പോൾ ഇരുട്ടിലാവുന്നു ഞാൻ ....
അരിയുന്നതില്ലീ നീ...........
എങ്കിലും ഇനിയും ഞാൻ കാത്തിരിക്കാം നിന്
സ്നേഹ നൊമ്പരതിന് കനല്പ്പൂകൾ ഏറ്റു
വാങ്ങാൻ മാത്രമായി ..............
Not connected : |