നിശ്ശബ്ദത
നിശ്ശബ്ദമായിരുന്നു പകലുകള്‍, രാത്രിയോളം തന്നെ.
എന്‍റെ ചോദ്യത്തിനു നീ തന്ന ഉത്തരവും
നിശ്ശബ്ദത തന്നെയായിരുന്നു.
ഒടുവില്‍ ആ നിശ്ശബ്ദതയിലേക്ക് ആണ്ടുറങ്ങിയപ്പോയാണ് ഞാന്‍ മനസ്സിലാക്കിയത്,
നിന്‍റെ പുഞ്ചിരി എന്നെ നിശ്ശബ്ദമായി കരയിപ്പിക്കുകയാണെന്ന്,
നിന്‍റെ ഉള്ളംകയ്യിലെ നേര്‍ത്തചൂട് എന്നെ നിശ്ശബ്ദമായി മരവിപ്പിക്കുകയാണെന്ന്,
നിന്‍റെ ജീവിതം തന്നെ എന്നെ നിശ്ശബ്ദമായ മരണത്തിലേക്ക് എന്നെ കാര്‍ന്നുതിന്നുകയാണെന്ന്,
അപ്പോള്‍,
നിനക്കുവേണ്ടി നിശ്ശബ്ദമായി കരയുകയായിരുന്നു,
ഹൃദയം നിശ്ശബ്ദമായി മിടിക്കുകയായിരുന്നു...
അപ്പോഴും,
എന്‍റെ നിശ്ശബ്ദമായ തേങ്ങലുകളും, ഹൃദയമിടിപ്പുകളും പകലിന്‍റെ ആ നിശ്ശബ്ദതയെ പുണര്‍ന്നു പുല്‍കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
പുറത്ത്, നീ വരുന്നതും കാത്ത് വേദനയുടെ കാര്‍മേഘങ്ങള്‍ നിശ്ശബ്ദമായി പെയ്യാന്‍ വെമ്പുന്നുണ്ടായിരുന്നു...
Not connected : |
