വാക്കുകള്‍ പൂക്കളാകുമ്പോള്‍
ഇനി വരുമോ ഒരിക്കലെങ്കിലുമാ
സന്ധ്യയും നിഴലും
ഇനി കരുതുമോ എനിക്കായൊ-
രു ചെമ്പനീര്‍പ്പൂവ്
വെറുതെ കൊഴിഞ്ഞു പോകുന്നീ
ചെറിയ ജന്മങ്ങള്‍
കവിത വറ്റിയ കണ്ണുനീര്‍പ്പാടങ്ങള്‍
ഇടയിലെപ്പോഴോ നാമിത്തിരി -
നേരമിരുന്ന
പഴയ വഴിയമ്പലത്തിന്‍റെ
പടവിലിപ്പോഴും പൊഴിഞ്ഞ്
കിടക്കുന്നു-
വാക്കുകള്‍ പൂക്കള്‍പോല്‍
അതിലൊരഗാധമാം വാക്കിനെ
തൊടുമ്പൊഴെന്‍
ഹൃദയവും പൊള്ളുന്നു കനല്‍
തൊടുമ്പോലെ
ചൊടിയിലൊരു മന്ദസ്മിതവുമായ്
വന്ന പകലുപോലുമപ്പോള്‍
ചുവന്നു പോകുന്നതില്‍-
പൊള്ളിയടര്‍ന്നൊരു കുങ്കുമസൂര്യന്‍
മറഞ്ഞു പോകുന്നു.
Not connected : |
