പറയുവാനരുതാത്ത വാക്ക്
അന്നവര്‍ ,
ചവിട്ടിയരയ്ക്കപ്പെടുമ്പോള്‍ ,
രക്തം വാര്‍ന്നോടുവില്‍ പിടയുമ്പോള്‍
മൗനം നിറച്ച് ഇരുളിലകലാന്‍
എനിക്ക് മുഖംമൂടികള്‍ ഇല്ലായിരുന്നു.......
എന്നിലെയഗ്നി ചിതറിത്തെറിച്ചുപോയ്
ആ അലമാലകള്‍ ചോര്‍ന്നുപോയ
ഘടികാരമിടിപ്പുകള്‍ ഓര്‍ത്തതേയില്ല .......
കാരണം ആ ആത്മക്ഷതം .........
അതെന്‍റെതായിരുന്നു......
ഈ കടലാസുതുണ്ടിലേക്ക് മഷിപടരുന്ന
ഈ നിമിഷം വരെ ............
എന്നിട്ടും...........
പിന്നെയും ബാക്കിയായത് ?
പുഞ്ചിരിയില്‍ കുതിര്‍ത്ത പാതിനുണകള്‍
ഹൃദയംതളര്‍ത്തവെ ഞാനറിഞ്ഞു
സത്യം ........... അത്
പറയുവാനരുതാത്ത വാക്കായിരുന്നു ...............
മനസ്സ് .......
അത് നിലാവിനെ അറിഞ്ഞുകൂടാ........
പുകമറയ്ക്കുള്ളില്‍ രസങ്ങളടക്കി
പുഞ്ചിരിച്ച്............
അതാണത്രേ ജീവിതം.......ഞാനറിയാതെ
പോയ പാഠം ...........
Not connected : |
