പാഥേയം
ഓരോ ദിവസവുമസ്തമിക്കുമ്പോഴീ
ആയുസ്സൊന്നൊന്നായ് കുറയുന്നതൊന്നുമേ
ഓർക്കാതെ കർത്തവ്യമുണ്ടൊരുപാടവ
നാളേക്ക് നാളേക്ക് മാറ്റിവയ്ക്കുന്നൂ !!
നാളെപ്പുലർച്ചയ്ക്കുണരുവാൻ നമ്മളീ
ദേഹത്തിലുണ്ടാവുമെന്നാർക്കു നിശ്ചയം?
എങ്കിലും നമ്മൾ പ്രതീക്ഷതൻ തേരേറി
നാളേക്ക് നാളേക്ക് യാത്രയാകുന്നൂ ..!!
ഇന്നിനെ പാഥേയമാക്കി നാം പാന്ഥരായ്
വെമ്പിക്കുതിക്കുന്നിതുരഗങ്ങളെപ്പോലെ
പിന്നിട്ടപാതയിൽ കാൽപ്പാടുപോലുമി-
ല്ലെങ്കിലുമെന്തോ പ്രതീക്ഷിക്കയാണു നാം
വ്യർത്ഥപ്രതീക്ഷകളസ്തമിക്കുമ്പൊഴീ
യാത്രയ്ക്ക് മുന്നോട്ടു പാതയുണ്ടാവുമോ ?
പിന്നിട്ടവീഥികൾ നഷ്ടമോഹങ്ങൾ തൻ
നീറും ശ്മശാനങ്ങളായ് പുകയുന്നുവോ?
പൊയ്‌പ്പോയ കാലം തിരിച്ചുകിട്ടില്ലെന്നും
പാഴ്ക്കിനാവൊക്കെയും പൊയ്‌കളാണെന്നും
വേറിട്ടറിയും മുഹൂർത്തത്തിൽ മുന്നിൽ
വായുംപിളർന്നു മരണമുണ്ടാകുമോ?
Not connected : |
