ഭിക്ഷാവിളക്ക്‌
കെട്ടുപോയെൻ സ്വപ്ന
ദീപങ്ങൾ ആശതൻ
അഗ്നിയില്ലെനിയും
തിരികൊളുത്തീടുവാൻ
നഷ്ടങ്ങളാം ഹിമ
മാരിയിൽ തുഷ്ടിയാം
വഹ്നിയണഞ്ഞു
തമസ്സിലുറഞ്ഞു പോയ് .
രക്തം മരവിച്ചു പോം
പഴി വാക്കിനാൽ
ശക്തിയറ്റെൻ മന
ലക്ഷ്മിയാം വിഗ്രഹം.
ചിത്രപതംഗങ്ങൾ
ഇല്ലാത്ത വാടിപോൽ
നിശ്ചലമായെന്റെ
മാനസ ചിന്തകൾ.
നീരോഴുക്കില്ലാത്ത
ചോലയാം ജീവിത
തീയിൽ ഉരുകുക-
യാണെൻ ഞരമ്പുകൾ
ഓർത്താലറയ്ക്കുന്ന
ഓർമ്മകൾ പാതയിൽ
ഗർത്തങ്ങളായി
പരിണമിച്ചീടവേ,.
ദുഖഭാരത്തിന്റെ
ഭാണ്ഡവും പെറിയീ
ഉഷ്ണം വമിക്കുമഴൽ
വഴിയിൽ പുക
ശിഷ്ടകാലത്തെ
മറച്ചു ഞാനന്ധനായ്
ഭിക്ഷാ വിളക്കു
തരികയെൻ ദൈവമേ
,..
Not connected : |
