ഓറ്മ്മക്കവിത
ഓറ്മ്മകളുണ്ടായിരിക്കേണമെന്നൊക്കെ
ഓരോക്ഷണത്തിലുമോറ്ക്കും
ഓറ്ക്കാതിരിക്കയാണേറെപ്രിയമെന്ന-
തോറ്ക്കവേമനസ്സ് പിന്മാറും
ഓറ്മ്മകളില്ലാത്തലോകത്തിലും പൂത്ത
നീറ്മാതളമൊന്നുകാണും
ഓറ്ക്കാതിരിക്കുവാനാവാത്തശാഖിയില്
ഓറ്മ്മകള്ചെന്നു ചേക്കേറും
ഓറ്മ്മയൊഴിയാത്തചെപ്പെന്നു നീചൊല്ലി
ഓമനിച്ചീടുമെന് ചിത്തം
ഓളമകന്നോരരുവിയായ് കാറ്റിന്റ്റെ
താളംപ്രതീക്ഷിച്ചു നില്ക്കെ
ഒന്നായിരുന്നവയൊക്കെയുംവേറ്പിരി-
ഞ്ഞൊഴുകിയകന്നുപോകുന്നു
ഓറ്മ്മയില്ശേഷിച്ചകടലാസുതോണിയും
ഓടിമറഞ്ഞുപോകുന്നു ....
Not connected : |
