പരിണയം 

പോകുന്നു വിമുഖയായി നീ
വരണ്ട സ്വപ്നത്തിൻ മഖശാലയിലേക്ക്‌
തിരിഞ്ഞു നോക്കാനൊരുമ്പെടാതെ
വിമലയായി നീ നടന്നകന്നു .
നിയമഗീതത്തിന്റെ ശ്രുതിയിലായെന്നും
നിയതമായെന്നുമെൻ സ്വപ്നത്തിലാണ്ടതും
വരമാല നിന്നെ കീഴ്പ്പെടുത്തുംവരെ
വരതനുവായിരുനിന്നീ നിമിഷവും .
ചതിയറിയാതെ ഞാൻ സ്നേഹിച്ചു നിന്നെയും
ചിതരിയതെൻ സ്വപ്ന മാണ്ഡപസങ്കല്പം.
കഥയറിയാതെ ഞാനാടിത്തിമിർത്തതോ
വ്യഥയുടെ വക്രവാകതിന്റെ നിശ്വാസവും
സംഹൂതിയായിരുനിന്നീ സ്വയംവരം
സംഹ്രതിയായിരു ന്നെനിക്കീ സ്വയംഭുവം.
സ്ഫുടിതമാമെൻമനം സ്പഷ്ടമാണേവർക്കും
സ്പന്ദനം മാത്രമായൊതുങ്ങീടുന്നു
അഭംഗമായൊരാഴിയിലൂടെ ഞാൻ
അനുവാദമില്ലാതെ നടന്നകന്നു .
അറിയാതെ കണ്ണുനീരിറ്റിറ്റു വീണതെൻ
അറ്റകാലത്തിലേക്കോർമ്മകളായ് .

0

രചിച്ചത്:രാഹുൽ ഹരിദാസ്
തീയതി:23-06-2016 05:33:42 PM
Added by :Rahul Haridas
വീക്ഷണം:137
നിങ്ങളുടെ കവിത സമ്മര്‍പ്പിക്കാന്‍