വിരഹം
പുലരികളിൽ ഞാൻ
നുകർന്ന കിനാക്കളിൽ
തൂവെള്ള സ്പർശനമായി..
നീ എന്നുള്ളിലുണ്ടായിരുന്നു
വാടാമലരായി നീ എന്നിലെന്നും
കത്തിജ്വലിക്കുന്ന തിരിനാളമാണ്
ഏതു കാറ്റിലും അണക്കാനാവാത്ത
തീയായി നീയെന്നിൽ എരിയുന്നു...
ഓർക്കുന്നുവോ നാം ഒരുമിച്ചു
വാണ കാലം
വസന്തത്തിൽ തേൻ മഴപെയ്യുന്ന
രാവുകളിൽ നാം ഒന്നായിരുന്നില്ലേ
മുല്ലവള്ളിപോൽ ഞാൻ നിന്നിലേക്ക്‌
പടർന്നു കയറുമ്പോൾ
ഇളം കാറ്റിനൊപ്പം നീയെന്നിൽ
തഴുകിത്തലോടാറില്ലേ
നിറമിഴിയായി നിയകലുമ്പോൾ
നിർന്നിമേഷനായി നോക്കിനില്പ്പു
അറിയാതെ അകതാരിൽ
ചോദ്യങ്ങളിൽ തിരയുമ്പോൾ...
നീയെന്നിലൊന്നും അവശേഷിക്കാതെ
അകലങ്ങളിൽ പോയിമറഞ്ഞു
അകന്നുപോയ നിന്നോർമ്മകളിൽ
എന്നും ഞാൻ ജീവിക്കുന്നു
തിരികെ നീ വരുമെന്ന പ്രതീക്ഷയിൽ
കാത്തിരിക്കുന്നു പുതു പുലരിക്കായി
Not connected : |
