ആർദ്രം
തൂമന്ദഹാസമായി തെളിയുന്നു നീ എന്റെ വരികളിൽ നിറയുന്ന കവിതേ
തൂമഞ്ഞു കുളിരിനാൽ തഴുക്കുന്നു നീ
എന്റെ ഭാവനസങ്കല്പങ്ങളെ
നിറമുള്ള ഭാഷയിൽ നിമിഷങ്ങളും
നിത്യവും നീ രചിക്കുന്നു.
നീരധി തിരകളായി തേങ്ങുന്നു നൊമ്പരം
വടിവൊത്ത വരികളിൽ ഒതുക്കുന്നു നീ
എൻ അർദ്രമാം മിഴികൾ തുടക്കുന്നു നീ
തൂവൽ തഴുകൽ പോൽ നൊമ്പരം തേങ്ങുന്നു മനസ്സിൽ നീ അനൊന്നു
വന്നനാളിൽ
നൊമ്പരം മായ്ക്കുന്ന മഴവിൽ തുണ്ടുനീ
എന്നുളിൽ വീണ്ടും വരചനാളിൽ
കുങ്കുമ സന്ധ്യയും ചെമ്പകപരിമളം പേറുന്ന വായുവും രാവിന്റെ തണുവും
അറിയാതെ എന്നുളിൽ നിറഞ്ഞു
ഇടറുന്ന മനസ്സിൽ തളിരിട്ടു പുതിയൊരു
പുലരി കാവ്യ സങ്കല്പങ്ങൾ നിറഞ്ഞു
Not connected : |
