പ്രണയം മാത്രം വെറുത്ത ഗ്രാമം
മലകള്‍ക്കു താഴെ ഒഴുകും പുഴയുടെ
അക്കരെ പാര്‍ക്കുന്നു ഞാന്‍
ഞാനെന്ന പെണ്ണിനും അഭയം നല്‍കിയ
കല്‍പ്പണിക്കാരന്റെ ഗ്രാമം .
എഴുതുവാന്‍ ഇനി എനിക്കുണ്ടെങ്കില്‍
ഞാന്‍ തേച്ച കണ്‍മഷിച്ചായം പടര്‍ത്തും
പോയ കാലത്തിന്‍
എണ്ണമറ്റോരോരോ ഓര്‍മകള്‍ മാത്രം .
നിറമണിയാതെ പോയെന്‍ പ്രണയവും
അതിന്‍ മുറിവുകള്‍ മായ്ച്ചെന്‍ കാലവും
ആ കാലത്തെ പ്രണയിച്ചു ഞാനും.
പെണ്ണായ് പിറന്നവള്‍ ആണോളം മോഹിക്കയരു
തെന്ന് പഠിപ്പിച്ചതാണെന്‍ ഗ്രാമത്തില്‍ ഞാന്‍
കണ്ട കുറ്റം.എന്റെ ഗ്രാമത്തിന്‍
ഏക കുറ്റം
Not connected : |
