വാഴ,
തീക്കനൽ പോലെയുള്ള വേനലിൽ
തുള്ളി വെള്ളത്തിനായി ദാഹിച്ചു .
ഇലകളെല്ലാം ചുരുണ്ടുണങ്ങി,
ഏറെനാൾ കാത്തൊരു മഴ പെയ്തു.
കൊടുങ്കാറ്റായി , പേമാരിയായി
ഒഴുകിയ വെള്ളം വേരറുത്തു
തറപറ്റിയ സ്വപ്നങ്ങളുമായ്
ആരെങ്കിലും കനിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ
വീണ്ടുമെഴുനേൽക്കാമായിരുന്നു
എത്രനാൾ കിടക്കുമെന്നറിയില്ല
വിധി പറയുന്നതറിയാതെ
ജീവന്റെ വിലയറിയുന്നവർ.
വാഴയുടെ വിലയറിയാതെ
കര്ഷകനെന്നും കരയുമ്പോൾ
വഴക്കെവിടെ വാതായനങ്ങൾ.
Not connected : |
