സ്രഷ്ടാവ്
ഡാവിഞ്ചിയുടെ വിരലുകള്
ജാലങ്ങള് തീര്ത്തപ്പോള്
വീചികള് മാറിനിന്നു...
മൌനം പറഞ്ഞത്
ഗൂഡസ്മിതം ഏറ്റു,
ആത്മനോവില്
സ്രഷ്ടാവ് പിടഞ്ഞു..
നിര്ന്നിദ്ര രാവുകള് ,
നിഴലുകള് തുണയേകിയില്ല
ഉരുണ്ടുകൂടിയ
വിയര്പ്പുമണികളില്
വിശ്വമാനവന്റെ
വര്ണ്ണങ്ങള് കുതിര്ന്നു..
വിലപിക്കാനും
പുഞ്ചിരിക്കാനും കഴിയാതെ
മോണോലിസ
ഭിത്തികളില് നിശ്ചലയായി.......
രചിച്ചത്:വേദാത്മിക പ്രിയദര്ശിനി
തീയതി:09-05-2012 10:44:24 AM
Added by :vishnu
വീക്ഷണം:166
നിങ്ങളുടെ കവിത സമ്മര്പ്പിക്കാന്
Not connected : |