സൂര്യകാന്തി
പതിവിലും നേരത്തെയെൻ നേർക്കു
വന്നു നീ, മിഴികളിൽ കണ്ണീർ കുടവുമായി
വള്ളിപ്പടർപ്പുകൾ കത്തിയമരുമ്പോഴുമെൻ
നേർക്കു ചീറ്റുന്നു കാന്ത രശ്മി.
ചിന്തേരിലിട്ടപോൽ ഉരുകിയലിഞ്ഞീടുന്നു
സൂര്യകാന്തി നിന്റെ മൗനങ്ങളും.
എന്നിട്ടുമെന്തേ നീ നേരത്തെയിങ്ങു പോന്നെ-
ന്നുടെ കായലിൻ രോദനം കേൾക്കുവാൻ.
നീ നട്ടപാതയും, നിൻ ഉടലും ചേർന്നു
മന്ദസ്മിതം തൂകുമീ സന്ധ്യയിൽ
നീ പറഞ്ഞീടുന്നൊരീ കവിതയാണോ
സൂര്യകാന്തീ നിന്റെ നാദങ്ങളൊക്കെയും.
Not connected : |
