വേദന  

മനസിന്റെ വന്യതകളിൽ
പടരുന്ന ഭ്രാന്തുകളിൽ
നോവിനു പോലും മാധുര്യം
അപ്രാപ്യമായ ആനന്ദങ്ങളിൽ
മനസു കുതറിപ്പായവേ
ഓർമ്മകൾ പോലും കഠിനം
ഒന്നിനും നേരമില്ലാതെ
ഒന്നിനു പിറകേ മാത്രം
ഞാൻ കുതിക്കവേ
എന്തിനെന്നറിയാതെ ഉള്ളിൽ പടർന്ന വേദന
ആർക്കോ വേണ്ടി തിരഞ്ഞു
അഭയത്തിനായി കേണു
ഒടുവിൽ ആരുമില്ലെന്നാവുമ്പോ
ഞാൻ എന്താവുമോ?
തികഞ്ഞ ഭ്രാന്തു?
അതാവാം..അതെ...
അതുതന്നെയാവും..

0

രചിച്ചത്:
തീയതി:29-08-2018 11:59:58 AM
Added by :DrSheebz
വീക്ഷണം:76
നിങ്ങളുടെ കവിത സമ്മര്‍പ്പിക്കാന്‍