ശാപം
പിന്നെ
വേനൽ കരിച്ച ഭൂമിയുടെ നിനവുക്കളിൽ
ഒരു മഴതുള്ളി ആയി വിണു
രാത്രിയുടെ ധൂഗരമായ ഇരുട്ടിൽ
നിണ്ടുവന്ന നിലാവിൽ രശ്മി പോലെ
തപ്ത നിറമുള്ള
കവിത പോലെ
പ്രണയം പോലെ
പറവയെ പോലെ
പല ജന്മം ഞാൻ വന്നു
അപ്പോഴും തണുത്ത മനം പോലെ
നിങ്ങൾ എന്നെ കൊണ്ട് പോയി
എപ്പോഴും ഒറ്റക്കു ആയി
എന്നിലെ എന്നിൽ
ഒരു ശാപം ഒറ്റക്കു ജീവികുന്നു
Not connected : |
