മലർമൊട്ട്
വിടരും മുന്നെ കൊഴിഞ്ഞുപോയ്
നിൻ ഇതൾ.....
ചിന്നിത്തെറിച്ചുപോയ്
പളുങ്കുപാത്രം പോൽ...
അറിയാതെ ഞാനും തേങ്ങി,
നിശബ്ദമായി...
കേൾക്കാതെ പോയനിൻ
കിളിക്കൊഞ്ചലിനായി...
നിറഞ്ഞു എൻ മിഴി
ഞാൻ പോലും അറിയാതെ...
അറിയാതെ ഞാനും ശപിച്ചുപോയ്
മനുഷ്യാനിൻ കുലം...
ലജ്ജിക്കുന്നു ഇന്നു ഞാൻ,
ഞാനുമതിൽ കണ്ണിയെന്നോർത്ത്...!
Not connected : |
