ജീവിതജ്വാലകള്‍
എവിടെയൊക്കെയോ കൂടു -
കള്‍ വെയ്ക്കുന്നു നമ്മള്‍
പറക്കും പറവകളെപ്പോല്‍
എവിടേയും സ്നേഹബന്ധ-
ങ്ങളൂട്ടിയുറപ്പിച്ചു നോക്കും
കണ്ണികള്‍ വിളക്കിച്ചേര്‍ത്ത്;
അജ്ഞാതം നാളേകളെക്കുറിച്ച്
അബോധം അനശ്വരമെന്നു നിനപ്പൂ.
പിന്നെയൊരുനാള്‍ കണ്ണികള്‍
അറുത്ത് മറ്റൊരിടത്ത് ചേക്കേറുന്നു
കേവലം ഒരുപിടിയോര്‍മ്മകള്‍
മായാതെ നിര്‍ത്താന്‍ വെമ്പി.
ഇത് ജീവിതമീ മണ്ണില്‍
എല്ലാം നശ്വരമാക്കി മുന്നേറുന്നു.
തെളിഞ്ഞും മങ്ങിയും ജീവിത ജ്വാലകള്‍
അണയുന്നൂ ചാരം ബാക്കിവെച്ച്.
***********
Not connected : |
