ഊർമിള.
സ്വയംവരം കഴിഞ്ഞു
പ്രേമം തുടങ്ങിയില്ല
ലക്ഷ്മണനില്ലാത്തൊരു
പുകയുന്ന നാളുകൾ.
വർഷങ്ങൾപതിന്നാലുണ്ട്
മരവുരിയില്ലാത്ത
വനവാസം പോലെ-
യൊരേകാന്ത വാസം.
ഊര്മിളയുടെ
നിശബ്ദതയിൽ
കൊട്ടാരത്തിലെ
നിസ്സഹായത
വാൽമീകംപോലെ
ഉള്ളിൽ പുകയ്കും.
സീതയെപ്പോലെ
ഒരു തീ രത്നമായ്
ദുഖമുരുകി
ഉള്ളിലൊതുക്കും
അന്തപ്പുരത്തിൽ
കേകേയ മന്ഥര-
വൃന്ദങ്ങളുടെ
കേളീരവത്തിൽ.
Not connected : |
