മടി
അരുതെന്നോതിയാലും...
വെമ്പി നിൽക്കുന്നതെല്ലാം
ചാരെവന്നണണ്ണയുവാൻ...
വീർപ്പു മുട്ടുന്നു...
കൂരിരുൾ കാട്ടിലകപ്പെട്ട
പോലെ...
ഇരുൾ നിറയുന്നേൻ
മനസ്സിൽ..
എഴുതാൻ വയ്യാ...
കൈ തണ്ടിൽ
മുൾ പടർപ്പുകൾ
പടരുന്നുവോ..
കുത്തിനോവിക്കുന്നുവോ
തനുവതിൽ തന്നെയും..
എങ്കിലും തട്ടിച്ചിതറി, പുറത്തേക്കു
വെമ്പുന്നു..
വാനമതിൽ കാർമേഘം
കരഘോഷത്തോടെ
മഴയായ് പെയ്യുന്ന...
ആമോദത്തോടെ..
ഒരു കടലാസിന്റെ അറ്റത്തു കുറിക്കണം
Not connected : |
