തൂലിക - തത്ത്വചിന്തകവിതകള്‍

തൂലിക 

ഗുരു തന്ന തൂലിക.....
എവിടെയെന്നറിയില്ല!
അതു നഷ്ടമായെന്നൊരറിവെന്നെ നീറ്റി
പെട്ടിയിൽ, വട്ടിയിൽ,തട്ടിൻപുറത്തുള്ള
ചാക്കിൽ, പത്തായത്തിൽ,
അനിയന്റ സഞ്ചിയിൽ
എങ്ങും തിരയുവാനില്ലിനി, ഞാനെന്റെ
അശ്രദ്ധയാം ഉമിത്തീ തന്നിൽ നീറി
ഇനിയെന്തു ചൊല്ലും ഞാൻ
എൻ ഗുരുവിനോടു്
പ്രേമ പൂർവ്വം തന്ന ഉപഹാര -
മെങ്ങോ മറന്നു വെച്ചെന്നോ?
ഇനിയൊന്നു കൂടിത്തരണമേയെന്നോ?
മനമുരുകി തനു തളർന്നൊരിടത്തിരിക്കവേ
അകതാരിലറിവിന്റെ
ചിറകു മുളക്കുന്നു.
ഒരു മറ്റൊലി പോലെയുള്ളിൽ നിന്നാരോ
മൊഴിയുന്നു ഗുരു തന്നതൊരു പേനയല്ല!
അറിവിന്റെ, ഉള്ളിലെ ഉണർവിന്റെ
സത്യപ്രകാശ ജാലത്തിന്റെ
ഓംകാര ധ്വനിയുടെ
നിർമ്മല പ്രേമ പ്രവാഹജാലത്തിന്റെ -
യൊരു കണിക മാത്രം, അതു വെറും ബിംബം
സത്യവൈരാഗ്യജ്ഞാനമാനന്ദമാം
കുളിർ ഹർഷ പൂരത്തിൻ ഹേതുവാം മേഘം!











up
0
dowm

രചിച്ചത്:Neelakantan T R
തീയതി:19-05-2017 01:24:17 PM
Added by :Neelakantan T.R
വീക്ഷണം:163
നിങ്ങളുടെ കവിത സമ്മര്‍പ്പിക്കാന്‍


കൂട്ടുകാര്‍ക്കും കാണാന്‍

Get Code


Not connected :