nombaram
അല്ലിയാമ്പൽ തൻ ചുണ്ടിലെ
പുഞ്ചിരി എങ്ങോ മാഞ്ഞുപോയി
ഇളം കാറ്റിന് കൊഞ്ചലുകൾ ഇന്നും
ഏറെ വിമുഖമായി ഏതോ
നൊമ്പര വീഥിയിൽ ഇന്നും ഏകയായി
കേഴുന്നു ചങ്കിലെ ചുടു ചോര വാർന്നു
നൊമ്പരം ഉള്ളിൽ വിങ്ങുമീ
കുഞ്ഞുപൂവിന് നൊമ്പരം കാണാൻ
ആറുലകില് എത്രയോ ജന്മമായി
നിൻ മനം തേടുന്ന സ്വാന്തനം
എന്ന് നിൻ ചാരെ വന്നണഞ്ഞിടും
Not connected : |
