അഴലിന്റെയാമുഖം...
അഴലിന്റെയാമുഖം
മെല്ലെത്തുറന്നു ഞാൻ,,
കള്ളച്ചിരിയോടെ നിൽക്കുന്നു
നീയെന്ന വാക്ക് ...
മിഴിവോടെ നീയതിൽ
തെളിയുന്നനേരം അറിയാതെ
ഞാൻ നിന്നിലലിഞ്ഞെങ്ങ് പോയീ...
വാടാത്തയുമ്മകൾ
ചൊടിമലരിലേൽക്കവേ
അന്നെന്നിൽ നിറച്ചു നീ
ആനന്ദക്കണ്ണീരിന്ന-
വസാനതുള്ളികൾ...
വിശ്വപ്രണയത്തിൻ
പിഞ്ചിളംപാദങ്ങൾ
നാമൊന്നിച്ചുരുക്കിപ്പണിതൊരാ
പൊൻകൊലുസ്സിട്ടപ്പോൾ
മിണ്ടാതെ,,പറയാതെ-
യിന്നനക്കമില്ലാതൊരു
ചാപിള്ളയായോ.?
തെക്കോട്ടുപോയൊരാ
കാറ്റിൻകരങ്ങളിൽ
ഞാനെന്നെയേൽപ്പിച്ചു
തിരിഞ്ഞുനടക്കുന്നു,,,
മിഴിതൂകി നീ നിൽക്കെ
നിന്നിൽ നിറഞ്ഞൊരാ
ചിണുക്കംപൊഴിഞ്ഞത്
മഴച്ചാറ്റലായോ.?
വിണ്ടുമെന്നോർമ്മയെ
നിനക്കുദരത്തിലേറ്റാൻ
ഇല്ലാമറവിതൻ
വെള്ളോട്ടിന്നുരുളികൾ
കമഴ്ത്തട്ടെ ഞാൻ സഖീ,,
ഇന്നൊരുവേളയെങ്കിലും...!
Not connected : |
