വേഴാമ്പൽ
അമ്പലമുറ്റത്തുവച്ചാ നീലനിലാവിൽ
നിന്നെ ഞാൻ കണ്ടപ്പോൾ
ചിരിയിൽ വിരിഞ്ഞ നാണം പകുത്ത
സൗന്ദര്യമെന്നേ കൊതിപ്പിച്ചു.
കസവു പട്ടിൽ പൊതിഞ്ഞ ചന്ദനനിറമുള്ള
നിന്റെ മേനിയന്നനടയിൽ തിളങ്ങി.
എൻറെ മനസ്സിലെ ദാഹമൊരു
വേഴാമ്പലിനെപ്പോലെ കാത്തിരുന്നു.
മാനം കറുത്തില്ല,മഴയൊട്ടുപെയ്തുമില്ല
വെള്ളം കിട്ടാതെ വലഞ്ഞേറെനാൾ.
Not connected : |