മധുമാസസമുദ്രമേ നീ
മധുമാസസമുദ്രമേ നീ
കടൽ പോലെ നിറയണം
കാതിൽ മധുമാസമന്ത്രമർമ്മരം
വാതിൽ തുറന്നിടുക വേഗം
വന്നു നിറയട്ടെ സംഗീതം
പൂമഴയും പൂക്കാലവും പിന്നെ
ഭൂതകാലമന്ത്രവുമോർമ്മകളും
നിലാവെത്രയഴിഞ്ഞാലും
നിലയില്ലാത്ത പ്രണയകാന്തി
ഏതോവിമൂകമാം കാലമനന്തം
അതിലാലാരുടെ മുഖമോഴി
അതു തന്ന വരമന്ത്രഗായത്രി
പിരിയല്ലെ ,വരികയൊപ്പം
നില്ക്കയോപ്പം നിലാവേ
നീ കുടെയുണ്ടെങ്കിൽ
സഫലമാകാം മോഹം
ഋതുവിൻമധൂകാലമോഹം
കാണുന്നില്ലേ ശിശിരം
കാറ്റിൽ ഇലപൊഴിയും മഴ
നോറ്റു കിടക്കയാവാം വിത്ത്
നിന്നിൽ മുളയ്ക്കുവാൻ
ഇഴകീറിപ്പകുത്തിളനിലാവ്
മഴനൊമ്പരം കൊണ്ടു മുറിഞ്ഞ്
രാവിൻ തണുത്ത വാതിൽ
തുറന്നകത്തേക്കു പകരുന്നു
മഴമേഘഹംസങ്ങൾ
നീന്തുന്ന മുകിൽവാനം
മൃദുമൊഹമന്ത്രഗായത്രീ
ലയമുലയുന്ന ജീവിതം
ഈ മഴയോ ഞാനെത്ര
കാത്തിരുന്ന തണുത്തമഴ
ഈ വിരിഞ്ഞ ജാലകം
നിനക്കായ് തുറക്കുന്നു
വരിക പെയ്യുകയതിസാന്ദ്രം
പെരുകി നിറയട്ടെ മൊഹം
വാർന്നൊഴിയട്ടെ പതിയേ
ഇടമുറിയാതെ മേഘമൽഹാർ
കവിത-ജയരാജ് മറവൂർ
Not connected : |
